Sheref S. Mansy ve arkadaşları, suni yaşamın gerçek hücrelerle kesintisiz bir şekilde etkileşime girme yeteneğine sahip olması gerektiğini ve bunun bir bilgisayar yapay zekasının değerlendirildiği şekilde değerlendirilebileceğini önermişti. Fikirlerini göstermek için, araştırmacılar, bakterilerin yaydığı kimyasal maddeleri “dinleyen” nano ölçekli lipid damarları inşa ettiler. Suni hücreler, doğal hücreleri “parlak” yapan genleri uyararak duyduklarını gösterdiler.

Bu yapay hücreler, V. fischeri, E. coli ve P. aeruginosa da dahil olmak üzere çeşitli bakteri türleriyle iletişim kurabilirler. Yazarlar daha fazla araştırma yapılmasının gerektiğini belirtiyor, çünkü bu türlerden yalnızca bir tanesi yapay hücrelerin bakterilerden gelen molekülleri algılayıp, gönderilen kimyasal sinyali algılayabileceği tam bir dinleme ve konuşma döngüsüne giriyor, diyor.