Genel olarak plastik çalışmalarının tatlı su sistemlerinde baskın olduğu, makroplastikten ziyade mikroplastik izlemelerine ağırlık verildiği ve bu çalışmaların çoğunun da gelişmiş ülkeler tarafından yürütüldüğü vurgulanmıştır.  “Plastik kirliliği ile ilgili alan-veri tabanlarının artırılmasına yönelik ihtiyaç süreklidir. Özellikle okyanuslara nehir kaynaklı plastik girdilerini tahmin etmek ve bu bilgi eşliğinde makroplastikler hakkında önlem almak elzemdir. Makroplastikler plastik ağırlık bakımından büyük bir girdiyi temsil etseler de, atık yönetimleri ve uygulamaları hakkında veriler maalesef çok azdır. Her ne kadar en çok kirlenen nehirler Asya'da olsa da, bu kıtadaki (dünyanın en büyük iç su ürünleri Asya'daki nehirlerde bulunmasına rağmen) çalışmalar incelenen çalışmaların sadece %14'ünü oluşturabilmektedir. Makroplastiklerin çok çeşitli tatlı su faunası üzerindeki potansiyel hasarı ise henüz belirsizdir. Ayrıca, tatlı su ekosistemlerinin makro-kirlilikten etkilenmediğini varsaymak için bir neden olmamasına rağmen, mikro-plastik çalışmaların makro-plastik olanlara karşı açık bir üstünlüğü dikkat çekicidir.” Çalışmanın sonucu olarak, tüm ülkelerde ama özellikle güçlü ekonomik yapısı ancak zayıf atık yönetimi olan ülkelerde, kirlenmiş tatlı su sistemlerinde plastik izleme çalışmalarına odaklanılması gereği belirtilmiştir.

Prof. Dr. Nüket SİVRİ'nin, çevre konusunda disiplinler arası yürüttüğü ve yüksek IF dergide (Renewable and Sustainable Energy Reviews IF: 9.184) yayınlanan çalışmaları da mevcuttur.  (https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1364032111000591?via%3Dihub)

Makaleye erişim için:

Martín C.M.Blettler, Elie Abrial, Farhan R.Khan, NuketSivri, Luis A.Espinola, "Freshwater plastic pollution: Recognizing research biases and identifying knowledge gaps", Water Research, Vol 143, 2018, 416-424.   

https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0043135418304597