Okyanuslardaki plastik atıklarının %50 sinin, ticari balıkçılık faaliyetlerinden kaynaklı olduğu belirtiliyor. Balık ağları ve halatlar genellikle üç çeşit polimerden yapılır: izotaktik polipropilen, yüksek yoğunluklu polietilen ve naylon-6,6.

Parçalanabilir plastiklerin araştırılması son yıllarda çok dikkat çeken bir konu olmasına rağmen, ticari plastikle karşılaştırılabilir mekanik mukavemete sahip bir malzeme elde etmek zor bir sorun olmaya devam etmektedir.

Geoff Coates ve araştırma ekibi, son 15 yıldır izotaktik polipropilen oksit veya iPPO adı verilen bu plastiği geliştirmek için harcadı. Orijinal keşfi 1949'da iken, bu malzemenin mekanik mukavemeti ve fotodegradasyonu bu son çalışmadan önce bilinmiyordu. Malzemelerinin yüksek izotaktikliği (zincir düzenliliği) ve polimer zincir uzunluğu, onu önceki selefinden farklı kılar ve mekanik mukavemet sağlar.

Bozunma hızı ışık yoğunluğuna bağlıdır, ancak laboratuvar koşulları altında, polimer zincir uzunluklarının 30 günlük maruziyetten sonra orijinal uzunluklarının dörtte birine düştüğü ve İPPO'nun sıradan kullanımda kararlı olmasına rağmen, UV ışığına maruz kaldığında sonunda bozulduğu belirlendi.

Araştırmacılar, İPPO’nun bozunma mekanizması hakkında daha detaylı araştırmalar yapmaya devam edeceklerini belirtiyor.